همه میگن تنهایی درده ولی به نظر من تنهایی بالاترین نعمتیه که خداوند به انسانها داده

انسانها تنها زاده شدن و تنها هم از دنیا میرن

خود خدا هم تنهاست

 پس چرا ما همش دنبال کسی میگردیم که تکمیلمون کنه

هیچکس غیراز خودمون نمیتونه تکمیلمون کنه

هیچکس غیر از خودمون دلش واسمون نمیسوزه

هیچکس نمیتونه درکمون کنه

چون کسی از درونمون خبر نداره

فقط خودتی که میدونی چیکار کردی و چه خواهی کرد

خودتی که میدونی چی میخوای

فقط خودتی که نیازاتو میدونی

مطمئن باش اگرم کسی بیاد طرفت اصلا واسه خودت نیست

چون همه ی آدما توی هرکاری اول خودشون و منافعشون و میبینن بعد تصمیم به کاری میگیرن

اگی کسی اومد سراغت و گفت که به خاطر خودت اومدم

بدون که داره دروغ میگه حتما یه چیزی دیده که اومده

همون آدم اگه یه روزی منافعش به خطر افتاد

نه تنها پاشو روی تو بلکه روی همه چی میذاره تا منافعش و از دست نده

اونوقت تو میمونی و یه کوه غم و قصه که باید بشینی و تا آخر عمر خودتو سرزنش کنی

پس بهتر نیست که همیشه تنها بمونیم و هیچکس و وارد زندگی نکینم

عشق و دوست داشتن فقط مخصوص خداست

فقط اونه که تورو واسه هیچی نمیخواد

اونه که ازت هیچ انتظاری نداره به جز بندگی

اونه که اگه از ته دل صداش کنی بدون هیچ چشمداشتی جوابتو میده

اونه که اگه کاری واست میکنه هیچوقت به روت نمیاره هیچوقت منتشو سرت نمیزاره

پس اگه خوب فکر کنی خودتم اونو انتخاب میکنی

من فقط یه گریه بیشتر دارم و یه خنده کمتر
اینه فرق من و تو، اول و آخر
سهم آسمون که دلتنگی و ابره
چاره‎ی من و تو صبره
چاره صبره
واسه سهم نابرابر
من فقط یه گریه بیشتر دارم و یه خنده کمتر
واسه موندن
بین چشمایی که بی‎حوصله قهرن
انگاری کاسه‎ی زهرن
من فقط یه گریه بیشتر
من فقط یه خنده کمتر
اما یک دل دارم از جنس کبوتر
یه دل از جنس کبوتر
بین دستایی که در حال قنوتن
بین دل‎های که دنیای سکوتن
سهمُ دادن به آسمون تنها
سهمُ دادن به لاله‎های پرپر
من فقط یه گریه بیشتر
من فقط یه خنده کمتر

منُ این‎جور می‎خواد اونکه بهترینه
با ستاره هم‎نشینه
اون می‎گفت
می‎خواستم عاشقی کنم کی از تو بهتر
من فقط یه گریه بیشتر
من فقط یه خنده کمتر

این است یک عشق جاودانه

لح

ظه ایست شقانه

کلامیست صادقانه