ماه من غصه نخور گریه پناه آدماست
ترو تازه موندن گل، مال اشک شبنماس
ماه من غصه نخور زندگی خوب داره و زشت
خدارو چه دیدی شاید فردامون باشه بهشت
ماه من غصه نخور پنجره مون بازه هنوز
باغچه مون غرق گلای عاشق نازه هنوز
ماه من غصه نخور زندگی بی غم نمی شه
اونیکه غصه نداشته باشه آدم نمی شه
ماه من غصه نخور حافظ واست وا می کنم
شعراشو می خونم و تورو مداوا می کنم
ماه من غصه نخور دنیارو بسپار به خدا
هردومون دعا کنیم توهم جدا منم جدا